Beschuutjes
Ik snoef ais. Til n vout omhoog, snoef en kiek nog even onder aander. Nee, niks. Din zai k stoefbie n leutje wichtje zitten boven ien n winkelkarretje, midden ien t pad. Op kop zo’n paalm-boomke hoar, mit n rekkertje. Baintjes ien n maillootje bungeln en n kapke stoet ien t haandje. ‘Pappa,’ zegt ze en stekt t aander haandje oet. Ik kiek om mie tou. ‘Pappa,’ zegt ze nog n moal, kikt mie aan en snoft. Oet n poar oogjes lopt wotter. Ze snoft nog ais. Hail langsoam komt ter oet t neuske n fietslaampke dij aal groder wordt. Din spittert e oet nkander. Heur tong gaait eefkes over t bovenlipke. Twij oldere doames kieken mie aan. Ik kiek gaauw op t pak ien mien handen en draai mie om.
‘Kiek nou toch es! Schoamen ie joe nait!’ Ain van doames krigt mie bie d’aarm. ‘Zollen ie t leutje wicht neuske nait ais schoon moaken? En n schone gat kin ook gain kwoad ducht ons!’ Ien tied drukt zai t karretje mie ien haand. t Wichtje let t kapke valen en stekt aarmkes oet.
Doames wachten. Ik pak buusdouk. Net as k zeggen wil dat t mienent nait is komt heur moeke, mit aarms vol bosschoppen. Ze dut wenkbraauwen omhoog en komt n lagje ien mondhouken. ‘Pappa, uit!’
Hail winkel kikt volgens mie. ‘Tou mor, ze bit nait! Haha papa, mog e willen’, zegt heur moeke.
Ik krieg ter glad waarm van. Din moak ik rezeluut t neuske schoon. Twij haandjes griepen mie bie maauwen en ze trekt heur omhoog. Ik kin nait aans, din der mor oet tillen. Ze slagt aarmkes
stief om mien nek. ‘Is heur pa nait hur,’ zegt moeke. Doames lagen en moaken dat ze vot
kommen. ‘Staait die goud, pa,’ zegt ze en knist. ‘Dou mie heur mor. Wie bringen eerst bosschoppen noar oma en din gaauw noar hoes.’ Ze nemt heur over en kikt mie ais aan. ‘Dien Brinta nait vergeten.’ Ze wist op grond. ‘Gatver, dastoe dat lust.’ ‘Smörgensvroug, veur k noar t waark goa,’ zeg k. Makkelk en k bin toch allinneg. ‘Ong! Wie binnen mit ons baaide, hè wicht.’ Ze zet heur weer ien t karretje. ‘Kom, nou tot aander moal mor nait. Pa!’ Ze laagt. Vlak bie kassa kikt ze nog even weerom. Ik loop ook noar kassa, goa achter heur stoan en leg pak op baand. ‘Bist al kloar?’ vragt ze, ‘niks vergeten?’ Hè, kop ter nait bie. ‘Bin der geliek weer hur,’ roup k tegen kassajuvver, ‘even melk pakken.’ As ik kloar bin zai k heur bie bloumwinkel stoan. Zullen we oma es verrassen, heur ik. Even loater lopt ze mit kaar noar auto en koop ik n bos bloumen. Din lopt ze weerom mit lege kaar. Ik zai dat t leutje wicht ien t stoultje op achterbaank zit en bosschoppen liggen der noast. n Endje wieder blief k stoan. Ze staait verboasd mit twij bos bloumen ien handen, trekt scholders op, legt heur op achterbaank en dut deur dicht. Kikt nog ais rond, stapt ien en ridt vot.
As ik pak Brinta boven ien keukenkastje zetten wil zai k wat stoan op achterkaant. Is n tillefoonnummer op schreven. Heb gain Brinta, wel beschuutjes staait ter onder.
