Bedrog

Umreden zien vraauw dij middeg bie t bosschoppen doun wat vergeten was, mös Geert dij oavend nog even noar d’Albert Heijn. t Gung mor um n poar dingen
en hai haar t ook zo bie nander. Hai koos netuurlek veur dij kassa woar of t minst drok was. Mor, zo as zo voak, koos e veur de verkeerde.

Der warren twij mannen veur hum. Aine, dij al holpen wör, was n kirrel van n joar of vievenvatteg. Hai zag der nait oet of zien veurolders in Grunnen geboren warren. Hai haar zien bosschoppen al in tazze doan en huifde allain nog mor òf te reken. Kirrel achter hum was groot en swoar en luip zo te zain al oardeg tegen de tachteg. De veurste muik nog gain aanstalten um te betoalen, mor keek mit n gloepstreek de winkel in. En joa hor, doar kwam ze aan. Zien vraauw. Heur winkelmandje tot de raande tou vol mit klaaine fleskes. t Leek wel n soort sap veur kinder. Drij verschillende smoaken.
Dit mös ook nog even òfrekend worden. Ale fleskes mözzen, smoak bie smoak, op de baand en teld worden. Dat was nog n hail gedou en t duurde aal mit aal nog n beste zet.
Geert was eerst van plan um noar n andere kassa te goan, mor dou d’olle boas zuk umdraaide en op n bepoalde menaaier noar hum keek, besloot e um dat nait te doun.
Hai wol zain hou of dit òfluip. Dou Geert eindelk aan de beurt was, zag e in zien ooghouk dat d’olle boas noar t stel mit de fleskes luip. Geert gung der ook bie stoan.
Mit n swoare raauwe stem zee de man:
“Können joe al wat Nederlands verstoan?”. Dat könden ze wel. “Dan zol ik joe dit vertellen”, zee e.
“Mien pabbe druig vrouger n zakallozie. Aan n kedde. Allozie zat in zien vestbuutse en kedde hong der oet. Ale mannen harren dat zo. Rieke lu harren n golden en de nait zo rieken harren n zulvern. Mien pabbe haar n zulvern. Begriepen joe wat of ik zeg?”. Vraauw keek heur kirrel vroagend aan. Hai nikde heur tou en zee wat in n toal dij Geert nait verstoan kön. Dou keek e d’olle boas weer aan en zee:
“Ja hoer, iek goed begrijp”. “Mooi! Non warren der ook gounent, dij n golden kedde druigen, mor dij in heur vestbuutse n zulvern allozie harren. Dat heurde nait zo. Dat was bedrog. Lu zollen in dit geval denken dat der ook n golden allozie aan de kedde zat. Andersum mög wel. n Golden allozie aan n zulvern kedde. Begriepen joe t nog?”. Hai zee, dat e t begreep. Geert betwievelde dat.
Kirrel wol t laifste votlopen, mor duurfde dat nait. Kön ook nait: D’olle boas stön liek veur hum.
“Kiek, dat mit dij golden kedde en dat zulvern allozie hen, dat is aiglieks t zölfde as wat joe deden doar bie de kassa. Joe luiten mie denken dat je mor n poar bosschoppen harren en dou kwam der inains nog n haile bak vol fleskes aan. Dat leek ook op bedrog”.
Kirrel vuilde dat e sikkom vot kön en zee dat d’olle boas hailemoal geliek haar. t Zol nait weer gebeuren.
“Dan leg dit ook mor oet aan joen vraauw. Ik leuf nait dat zai t begrepen het. En ik wait nait of joe al n inbörgernskurzus volgd hemmen, mor as dat nait zo is dan binnen joe, as joe dit werkelk begrepen hemmen, al n mooi ende op glee. Welkom in Nederland”. Oeteindelk stön Geert dus toch bie de goie kassa.