Aigen schuld?
“Veur zowied t van joe òfhangt”, zegt Apostel Paulus in zien Braif aan Romainen twoalf vèrs achttien en hai nuimt doarbie n haile zooi vermoanens, woar elks zoch aan holden mout. Kèlleghaid zit der vanzölf nuver in. Der blift noa dizze vermoanens zo nait veul dieverdoatsie veur t volk meer over. Draaigen mit hel en verdoemnis zet aans nait bepoald veul zoden aan diek. “Hieraan kinnen wie ja nooit voldoun”, woagt aine tegen te sputtern. “Mor mit minder nemt ons Heer gain genougen”, gaait Paulus wieder. t Volk wordt der stil van. “Is t meschain Zien bedoulen, dat wie admis ok vree sloeten mit aal mensen?” “Joa hor”, zegt Paulus noamens zien Grode Boas. En dat lu, is veur ons nou zo stoer. Hebben wie meschain zölf nait mit schuld aan de roezie dij we mit ons noaber of dij aander hebben? Wiezen wie nait te makkelk mit ons wiesvingertje noar n aander?
Ligt t dizze raaize werklek woar allenneg aan hom? Vroag ‘Regisseur van ons bestoan’ mor om joe te helpen. Dij het joen haile levent al wied teveuren hailemoal in koarde brocht. Wizze dat Hai noar joe luustert! Is dit nog nait t geval, zellen je nog beder en langer beden mouten. God dut aans niks op kemando. Joe moeten der zölf oetendlek wel achter stoan. Eerst rondom vertraauwen en overgoave, din pas maggen joe t bosschoppenlieske bie hom inlevern. Loat eerst mor ais zain dat t joe echt mainens is! En nait omreden dat t joe nou zo goud oetkomt. Woorden en doaden mouten noadloos op nkander aansloten wezen, aans doun woorden meer kwoad as recht.
Joen haile handel en wandel zellen veureerst dik in odder wezen mouten, veur en aleer joe van God n tikje op scholder verwachten kinnen. Hai vragt nait van ons, dat we ons tot bloudens tou sloagen, om te loaten zain, wat wie zo aal wel veur Hom over hebben. Schepper kent ons ja van hoaver tot görde, van binnen en van boeten. We kinnen Hom vervast gain rad veur ogen draaien!
