Aan t meer
In spaigel van t wotter
kikt kind mie aan
nuigt weerom noa eerder
verleden tied in maan
Rivier meert hier onbekommerd
dun nog aan t begun
bomenliene aan overkaande
stèt net as t aaltied stön
In wale van verswonden tied
dut wìnst mie hoast wat zeer
roaken dien vingertoppen mien handen
begunt t vannijs bie t swiegende meer

