Aalbum
In dizze coronatied bin k aan t oproemen. Zo vaalt mie t poesieaalbum in handen. Oet 1959 en loater. k Begun te bloadern en kom veul moois tegen. Vèrskes van laifhebbende ollu, opa’s en oma’s en vriendinnen. Mit haand schreven. k Kin ze wel dreumen, mor t is net of k nou pas ale teksten begriep. En din dij ollerwetse woorden! Wèl het t nou nog over ‘rein, deugd, schoon, ferm en flink, nederig en vlijt.’ Bin ik dat aalmoal wel west?
Ain gedicht begriep k haildal. t Is mien mooiste blad in t aalbum. Mit n taikentje. Van juffraauw Smit in daarde klas:
‘Als je maar altijd de lente hoort zingen,
hoog boven je hoofd en diep in je hart,
als je maar weet, dat herinneringen,
durend een troost kunnen zijn in je hart.’
Herinnerns binnen der genog. Goien veuraal, mor ook aan dij der nait meer binnen. Mien zuske schreef: ‘Leef lang en gelukkig’, zulf is ze mor 55 worden.
Mit ain vriendin heb k noa joaren weer contact en t was weer net as vrouger. Ze kwam oet n aander dörp en schreef schuuns. Dat was in 1960. Mor in mien twijde aalbum het ze rechtop schreven.
In tachteger joaren schreven mien jonges vèrskes der in. Elk op zien aigen menaaier en aigentieds. Zulfs dij van oldste in t Grunnegers:
Gain vèrske en gain ploatje,
op dit aalbumblad,
gain riemke en gain koartje,
ik taiken laiver wat.
t Wer mie bie t lezen glad roem om t haart. Twijde zeun haar overaal doei, hoi en moi schreven.
Doatum was e vergeten, moezen haren klènder opvreten.
En nou binnen klaainkinder aan beurt, aalbum is nog nait vol. k Kiek ter noar oet. t Oldste wicht het zulf wat bedocht en schrift dat ze van mie holdt. k Leg t boukje gaauw weer in loa, dij gaait nooit vot! Bedenk dat ale gelukwìnsen en rozen mit en zunder doorns mit dij honderd vergeet-me-nietjes mie oardeg op weg holpen hebben op mien levenspad.
