Vlooienlaid
Vriendenschaar wilt naar mij horen
‘k Heb zo’n last van dikke vlooien
En de klainsten here-get
Och die tel ik nog nait met.
Refraain: (twij moal)
Joa ik zeg joe allemaol hier in ‘t fatsoun
Tegen dat vlooiengoud is zuiver niks te doun
‘k Lag ains n’ keer met wief op bèr
Het was winter en vroor stief
‘k Mainde dat ik lag op spelden
Kreeg toun roezie met mien wief
Refraain: (twij moal)
Met kloeten turf ging ik aan ‘t gooien
‘t Wief dei hulp mie dapper met
‘k Zwoer de dood aan alle vlooien
Smoorn zal’n ze in hun vet.
Refraain: (twij moal)
Ten oude road ging ik naor maarkt tou
Kocht mie ain flottergeweer
‘k Laid mie langer nait zo langer ploagen
Schoot wel vieftien vlooien neer
Refraain: (twij moal)
Ains toen ik zo stond te mikken
Docht ik vlo nou zelstoe stikken
Moar dat baist sprong mie wat ‘n lot
Boven in de volle waterpot.
Refraain: (twij moal)
En die springende huzoaren
Gaven nog gain geest verloren
En ze staken mie de tonge oet
Zo pardoes al veur mien snoet
Refraain: (twij moal)
Instuurd deur: Jan D. Tebbes, hai schreef der bie: “Cabaretlaidje oet 1948 zongen deur mien voader Jan Tebbes”.
