Tan Ain

Zai was de twijlingzus van mien oma. Ik bin noar heur en mien oma verneumd. Anje was heur noam in t Nederlaands. Ik heb n foto van dij twij soam, twinteg joar old. Ze lieken sprekend op nkander. Loater nait meer, tan Ain haar haarde lienen in heur gezicht, mien oma nait.

Ooit zag t leven der goud oet veur Ain. Ze was verloofd mit n commisionair, dij aargens in Grunnen ien kost was. Hai wér echter verlaifd op de dochter in dat hoes, en de verloving was van de boan.
Ik stel mie veur, dat dou dij haarde lienen in heur gezicht ontstoan binnen.

Zai bleef aaltied wonen bie heur olders, in t tolhoeske. Ze waarkte bie een mevraauw in t hoesholden.
Ik kwam geern in t tolhoeske, woar dou allain mien overopa en tan Ain woonden.
Mien overopa mit zien vouten op een steuf, tan Ain brocht ons lekkers. Ze sluipen in bedstee in koamer.
Mien overopa molk tot in zien negenteger joaren nog n kou.
t Ainigste woar ik altied tegenop zag, was as ik noar wc mos, de holten ton mit deksel op staal.

Ze verwende mie aaltied, mit braide klaaier, plakbouken dij ze veur mie moakte mit ploatjes van daaier, en lekkers.
Loater, dou ik op koamers ging, kreeg ik vanalles van heur: n fondueset, n kookbouk. Maistal har ze dij dingen bie mekoar spoard mit zegeltjes.
Veur mie was n bezuikje aan heur, even in een andere wereld wezen.

Dou wer ze zaik, borstkanker, al ver gevorderd. Ale taiken haar ze negeerd. Ze kwam in t zaikenhoes terecht en loater in n verpleeghoes.
Ik bezöcht heur doar. Over heur noaderende dood wér nait proat.
Ze kwam te staarven. Heur lichoam haar ze ter beschikking van de wetenschôp steld. Der was gain ofschaid. Dat heb ik wel mist.
Dit is mien ofschaaid veur Tan Ain.