‘t Is hail gewoon
‘t Is hail gewoon
dat de bomen hier gruien
en dat vroug in ‘t veurjoar
de bloumkes weer bluien…
‘t Is hail gewoon
dat de vogels weer zingen
en bliede en speuls
deur de takken hínspringen…
‘t Is hail gewoon
dat de vlindertjes vlaigen
en op bontkleurde bloumen
in zunne zok waigen…
‘t Is hail gewoon
dat weer ale doagen
dij dingen gebeuren
zunder dat we d’r om vroagen…
Moir is ‘t wel gewoon,
aal dij vlinders, dij vizzen,
de vogels, de bomen?
Wie kennen ze nait missen…
en willen we ‘t hôllen
den mouten we leren
om aal dat “gewone”
“gewoon” te woarderen…!
