Sibboerster Volkslaid
Woar je kieken, woar je t zuiken
t Wold dat blift toch altied schoon
mor van aal dij riege dörpen
het oans Sibboern wied de kroon.
Mooie hoezen flinke winkels
grode ploatsen vruchtboar laand
aalmoal t waark van stoere krachten
iezern wil en vaste haand.
Refraain:
Kört van kop en roeg in toal
zo is t volk van laand en loug
gain poehaai mor allemoal
kerels achter peerd en ploug
en is t knooien zo laank as t licht
t volk van Sibboern dut zien plicht.
d’Olle toren graauw en groeterg
zigt geslachten komen… goan
eerst bie schoul t is aalmoal jonkhaid
din veur t lest op kerkhofloan
rusteg kikt hai over t dörp hin
zigt hou t volk doar leeft en stridt
t volk van Sibboern ain van zinnen
roeg van bolster, blaank van pit.
Refraain:
Woar ik zwaarf of woar ik deelstriek
Sibboern blift mien nummer ain
altied denk ik aan mien waigstee
aan mien dörpke knuuterg klain
alles kin in t leven verslieten
mor de bliedschop van mien jeugd
in het dörpke woar ik speulde
dat is t wat mie aalweg heugt.
Refraain:
In 1947 schreven deur: Gerhard Tuinema.
