Runnen

Ik bin haard aan t trainen veur de Run van Winschoot. Veureg joar luip ik hom in zeuvenvatteg menuten, dat is dus n dikke twaalvenhaalve kilometer in t uur. En nó wil ik dat verbetern. Din mot ik in n haalf uur zesenhaalve kilometer lopen. En dat is nó net van mien hoes tot aan de bochte bie t Midwolmer bos. Ik bin om negen uur tot hoes oet goan en nó loop ik bie t strandje langes. Dat heb ik in vief menuten doan, k bin oareg op schema. t Is schier weer en t lopt lekker. Din heur ik achter mie t geluud van n traktor of zukswat. En t komt aal dichterbie. Ik kiek even achterom en zai n dikke mesien op mie òf kommen. t Is zo’n braid ding mit n bakke der veur. En hai komt recht op mie òf. t Is wel singelier dat e juust doar ridt woar ik loop. Ik krieg t n beetje benaauwd. Net of e t derom dut. Of e mie omver rieden wil. Of e mie in zien bakke nemen wil en din hail wied vot gooien. Ik duurf hail nait achter mie kieken, mor ik begun wel aal haarder te runnen. Ik heur t geluud aal dichterbie kommen. Dat ding zel toch wel woaraarns bie t strandje wezen mouten, hai zel toch zo wel ofdraaien of stoppen … Mor veurlopeg is e nog achter mie, en hai liekt wel aal dichterbie te kommen.
t Zwait staait mie op de kop, en dat is nait van t haarde lopen. Tenminsten nait allenneg! Ik bin t strand allaank veurbie en dat rötding is nog aal achter mie. Kwam der mor aine aan dij mie helpen kon. Mor der is gainaine te zain, t fietspad doar ik op loop is leeg. Logisch ook, wel gaait dinsdagsmörgens om negen uur aan t fietsen? Din krieg ik n idee. Ik neem n roam oetzied en run van diek dele. Mor tot mien schrik heur ik dat apperoat nog aal achter mie. Hai is ook dele kommen. En t lopt hier veul zwoarder. Beter is t om toch weer op t fietspadje lopen te goan. Ik run diek weer omhoog en din t fietspad weer op. En nóg heur ik dij rötmesien achter mie. Wat wil dij kerel toch wel van mie? Woarom volgt e mie aalweg? Wel is t traauwens, dij achter mie aan zit?
Dat heb ik netuurlek nait zain, en nó duurf ik hailendal nait achterom te kieken. Ik run en run en run. Dat is t ainegste dat ik doun kin om mien leven te redden.

Din bin ik bie de bochte bie t bos. En ik heur hou of de traktor achter mie stil holdt. Der gaait n zucht van verlichten deur mie hin. Mor nó wil ik ook waiten wel of mie dit aandoan het. En woarom. Ik draai mie om en din zai ik n man op mie of kommen. Verrek, dat is René. En hai lopt te laggen. Wat ropt e nó? “Achttien kilometer in t uur. Wat n prestoatsie!” Ik kiek hom nait begriepend en vergreld aan. “Ik wol die even n luk beetje mithelpen”, zegt e, “En t is die lokt. Nó ook nog even mit de Run zulf”. En din gaait mie n lichie op. Morzo, onbetoald, heb ik n reuzentrainer kregen.

Mor of ik dizze snelhaid volholden zel …..