Poststroeken

An overkaande van Troapelerstroade zit n kangeroe bie t maisveld. n Man zugt hom as hai noar gerazje lopt. Hee, dat ken doch nait! Kangeroe peelt n maiskolf uut. Krek teugenover zain huus.

“Joa, dat zel wol. Hest weer ais teveul zopen?” Vraauw geleuft niks van wat hai rabbelt. Zai kiekt zulf. Kangeroe zit doar nog, kluuft mit smoak an de maiskolf. Den sprinkt hai vot richten Poststroekenweg.

Poststroeken, uut de locht bekeken. As n grote ronde bloar legt t terraain in t laand. Pingorewiene, dus oldtieds n reuzen undergrondse kloet ies uut d’Iestied. As t weer waarmer werd smolt t ies en bleef ronde koel leggen. As undaipe olde kroater.

Ruten Aa vluit doar krek laangs en veralteraaiert zok. Zai moakt n reuzen vlochtende draai. Persies achter melkfebriek zugst doe dij leggen.

In natte tieden stoat de kroater vol wotter. As t genog vraaist legt n loage ies doarop en wordt t n scheuvelbaan. Luddek as mieghommels zugst doe scheuvellopers over t ies schaiten. Mor tegenworreg vraaist t nait meer zo dukkels. Boetendat is t noe zummer. Bloar stoat benoastenbie hailemoal dreug.

Winkelmetwaarker heurt wat. Zai is drok dingzeg in de koulcel van de slachterij. Der binnen lu in de winkel. Deur haalf open deure zugt zai twij geelbrune vaachten veurbie schuven. In heur winkel legt alles omdeel. n Stoapel mueslirepen is vot. Wel waren dat? Geliekten wol kangeroes. Mor dat ken vanzulf nait. Binnen gain kangeroes hier.

In naachthemmel schient zaacht noorderlicht. Ain veur ain kommen kangeroes binnen in bloar van Poststroeken. Klemoat wordt langzoam aans. Zummers binnen haiter en dreuger en noorderlicht is doar. Uut zuden heer binnen dij opkommen. Hier vinden dij t nog zo slim nait.

Apmoal haren dij dat gevuil. Wie mouten vannaacht noar bloar kommen. Dat gevuil haren dij volgd.

Dink noe nait dat dij hailemoal uut Austroalie kwammen. Nee, wie minsen hebben sumtieds roare gebeurlekheden. Zoas kangeroes gevaangen holden, as waren dij huusdaaier. Dat goat der ok zo heer in Europa. Kangeroes akzepteren dat nait vanzulf. Dij breken los, onkommen. Dij overleven in vraie netuur. En mit klemaatopwaarmen kommen dij met noar t noorden. In Westerwolle akkedaaiert t heur aigentliek wol prima.

Altied meer kangeroes klinstern bloar in. Dij piepen wat veur zok hin, kieken rond mit heur zaachte ogen. Wimmeln benoam mit heur veurpoden. Haile verhoalen stokken dij uut an ainaander. t Wordt gezelleg. n Poar kangeroes hebben budel vol maiskolven. Dij paarten uut. Twij aandern langen mueslirepen rond dij zai k wait nait van woar hoalt haren.

Kangeroes proaten en proaten. Zai vuilen zok komvertoabel in dit opwaarmde Westerwolle. Zai dinken doaran hier mor te blieven. Al dij akkers vol maiskolven. Winkels mit mueslirepen. En as minsen ondekken dat wie hier binnen worden wie n beschaarmde daaiersoort. Dij meugen us den nait dood schaiten. Meugen us niks doun. Dat is nog es n goud levent!