Op koamers
Dit verhoaltje gait over Tineke.
Tineke is zeuventien joar en woont sinds kört op koamers in t Stad.
Doar is ze hail bliede mit, want ze was strontzat van aal dat ìn en weer geraais.
En t is ook wel mooi, ze kent der n hail bult lu, aal dij bie heur op school zitten.
Dat is ‘s oavends best gezellig, allain t leren schut der wel es bie in.
Mor t huushollen, doar kin ze mor nait aan wennen, t is voak n boudel bie heur.
Òfwassen en dwaailen, das nog nait zo’n probleem, mor de rest!
t Eten brandt nog voak n moal aan en wat veur kruden moeke der aal in dut? Dat mout ze eerst nog wel n moal vroagen. Want heur vlees…? t Smoakt naargens noar. Gruinte oet blik of oet n potje dat wil gaauw.
Tineke het ook n bieboantje, bie de ‘Thuiszorg’. Dat vind ze mooi waark en veur n studentje is dat geld wel welkom, t Ainege noadail is dat ze soms ook in t weekend mout waarken, mor ja, je kìnnen dai lu toch nait op zundag de haile dag op berre loaten liggen.
Dus dat weekend kon Tineke nait noar huus. Doar was ze nait zo bliede mit, want noa n hail weeke in t stad is n weekendje in heur aigen dörp mir heur familie toch ook wel mooi. Veural heur twij lutje zussies, dij kìn ze mor stoer missen. De wichtertjes binnen veul jonger as Tineke, d olste, Ina, is aachte en de jongste, Gina, is zezze.
Ina is volgende weeke joareg. Tineke mout nog n kedootje veur heur kopen, moar ja, wat? Veul sinten het ze nait en woar krigst n mooi goedkoop kedootje?
Mor och, dat komt volgende weeke wel, eerst noar de wasserette, want een weekendje nait noar huus, tja, den moust dien aigen waske ook doun!
Hou zat dat ook al weer? Op huiveul groaden moust dai truien no wassen?
Nou ja, wie gokken t der moar op. t Zel wel goud kommen, moeke kin t ook, dus woarom ik nait?
t Weekend doarnoa is heur zussie joareg. Tineke gait dus gezelleg noar hoes tou, met t voele wasgoud! As heur zussie t kedopapier der ofscheurt kikt ze Tineke bliede aan: “Oh wat n mooie trui!!”
“Goh”, zegt pa, “dast dat kinst betoalen, mor t is wel n hail mooi kedo!”
Moeke kikt wat kritischer; “Haarstoe ook nait zo’n trui, Tineke?”
Oeps, foutje, wassen is toch moeilijker as ik dochte!
(Noaschrift van de redaksie: Mit dit verhoal dee Wendy mit aan de Grunneger Schriefwedstried van gemainte Vlagtwedde in 2000 in de groep 13- tot 18-joaregen.)
