Onschuld
Meester haar vandoag vrij óf geven.
t Was op school ja veuls te hait.
Zunne ston stoef op de roamen,
leren konnen kinder nait.
Stientje haar mit aander wichter,
aal heur klaaier dou oetdoan.
Stiekom wazzen ze pootjeboaden goan,
nait wied van heur hoes vandoan.
Soavends dou ze t moeke vertelde,
zee dij hakkebieterg tegen heur:
“Hou komst doe der doch wel bie kind,
schoamst doe die doar nou nait veur?
Blootpootjen doar allènt mor wichter,
of wazzen der ook jonges bie?
k Wil dat nou votdoadelk waiten,
kom, ars kars mars, vertel t mie”.
“Zo”,…zee…stinnend…lutje Stientje,
“doar wait k haildaal niks van.
Dat kon k ja doch nait zain moeke,
..we haren ja gain klaaier aan!”
