Ode aan de Martinitoren

Dei òlle, grieze toren,
Doar aan dat òlle plain,
Dei blift in ale tieden
Mit onze stad doar ain,
Wat of d’r maag gebeuren
Wat of d’r ken vergoan,
Dei òlle, grieze toren,
Blift altied doar bestoan.

Doar aan dat òlle maarkplein,
Woar vin je ziens geliek!
Doar stait dei òlle toren,
Net as een held geliek,
Dei dailde mit de stad doar,
Heur raampen en gevoar.
En toch stait d’ òlle toren,
Nog even stoatig doar.

Is men ais joaren wegwest,
En zai je weer joen stad.
‘t Is net, of je dei toren,
Den nooit verloren had.
Aal ‘t òlle is verdwenen,
De weemoud gript joe aan.
Ain vrund is joe doar bleven,
Dei toren blikt joe aan.

O òlle, grieze toren,
Doar aan dat òlle plain.
0, blief doar altied prieken
Doe bist mit stad ja ain.
0, olIle trouwe wachter,
Blief altied doar bestoan!
Loat laang dien woakend oog toch,
Over d’ òlle stad nog goan!

Tekst: H.G. Bleeker.