n Aaibernust op t ol stee
Elk joar streken in t dorp, woar k t levenslocht zag, wel n poar ooievoars dele. Volgens zeggen elk joar wel drij poar. Tot roem in twinnegste aive bleven ze doar nuzzeln. Aan t kinderaantal bie t waarkmansvolk was dat wel te maarken. Aan kinder mekaaierde t doar nait. t Was liggend waark en veul aander dieverdoatsie was der veur d’ olden ja nait!
De eerste aaiber zedde zoch op ploatse van Jan Hoving, op grens van Buunderveen en t
Exloërveen. Twijde op t olderlek stee van Jan Timmer. t Daarde koppel hoesde op t dak van Haarm Hebels. Ain van mien veurolders. n Old woagenrad op n ofkodde boom was heur underkomen.
Heur gerak vonden ze in de Hunze. Roar mor woar, elk joar mieterde ain sprikkebain n aai oet t nust vertelde leste femilie. Wollen op dizze menaaier schienboar heur dankboarhaid veur genoten verblief tonen. Touvaal, of was t aai nait bevrucht west? In aalsgeval, vertelt t verhoal wieder, rolde dat aai over t raiten dak stokkend in t hoge gras. Ainmoal was t nog hail en mog elk t evenpies in haanden holden. Wat n joekel! t Kleppern van vleugels van dij grode vogels zel vervast n mooier geluud west wezen, as t geroezie van brutoale musken. In Biebel mag din wel stoan, dat er zölfs gain muske vaalt van t dak zunder toustemmen van Hemelse Voader. Meraskers haren zölf wizze laiver n aandere, wat grotere vogel oetkozen, as ze t teminzen veur t zeggen haren.
As jongen groot wazzen, verzoamelden zie heur veur grode raaize noar Ofrikoa. t Volk zel doar ok wel verlet van kinder had hebben. Of is dat onwieze proat? Joar loater kwamen ze bie levent en welzain steevast weeromme.
1 september 2009
