Mijster diek
Noa joaren kwam k weer terug bie Mijster diek
t Tij laip òf en zun scheen over t sliek.
k Zaag wodder tot aan Borkumkaant
Doar tegen over mie ien Duutslaand.
Voargeul wer drok bevoaren
Mit boten van en noar d’Eemshoaven.
Ik denk aan vrouger dou ik bie meulen
Goliath was n Akelieuw ston op plukje gras.
Op t wad veul schelpen groot en klain
Ik zöcht ze op – t was n festain.
Bossen kinkhoorns kleefd aan n stain
mit vollen handen pakt ain veur ain.
Thoes ien paan dij slakken op t vuur zet
Kachel stoken waas dou nog je van het.
Zo bennen der nog hail veul dingen
dij loater veraanderden ien herinneringen.
t Tij komt op en t woater spoult tegen diek
Bie eb is t weer zun over t sliek.
Nooit zel ik vergeten
dij Akkelaai in 1943 dij ston op diek
bie meulen van Ida Wierengoa-Spiek
