Metamorfose
Hai stond doar al zo laang. An Dörpsstroade in Zèlng. Niks omhaanden. Gebeurlek n beetje om zok hìn kieken. Denken op nul, op t graas benoastenbie teggelpad, maank dij ekkelbomen.
Hou laank hai doar al stond wait hai nait. Mor hai wol op huus an, perbaaiert zien vout op te tillen veur d’ eerste stap. t Lokt nait, hai zit vaast an grond. Aandre vout din. Lokt ok nait. Wat noe din? Hai zit vaast an grond, t liekt asof hai woddel schoten hèt.
Doar stoat hai den, onwrikboar. Bugen lokt hom nait meer, staait aal stroef en liek. Hai perbaaiert om hulp te roupen. Mor meer as n beetje knarren komt nait uut zien mond. Gainain antwoordt, gainain komt hom helpen.
Onder zok zugt hai hou zien tonen uut zien schouen borsten bennen, zok as boomwoddels grond in klaauwen. Zien bainen en lief roaken altied meer begruid mit schors en mos. Wanhopeg stekt hai aarms omhoog. In dij staand blieven dij stoan, uutspraaidend noar d’ hemel. Hai is boom worden. Ekkelboom an Dörpsstroade.
Verstaard en verstiefd, sproakloos mout hai t gebeuren loaten. Gainain dij t zugt, gainain dij hom mist. En maank zoveul ekkelbomen vaalt t nait op dat aine doarbie kommen is. Vogels nesteln in zien oksels. Kriewelnd weven perzessieroepen heur webben om zien oogkazzen. Op zien stam pikken boomklevers heur moaltied bienander. Koolmezen kifken in zien krune. Zèlngners loaten honden uut en dij pizzen tussen zien tonen.
Nog mor weer stekt hai wanhopeg zien aarms hoog. Weer blieven dij in dij staand stoan noast aandre aarms dij al noar hemel laangen. Zien vingers botten uut tot ain krune vol ekkelbloader. Woar regen op rabbelt, wind deurhìn suust.
En in haarst kommen manlu in gele hesjes, mit oordoppen, hoogwaarker en moterzoage. Hai kin niks doartegen doun as zai n poar van al dij aarms, dij hai zo wanhopeg in locht stoken haar, ampteren. Kletternd valen dij op stroatklinkers en worren in zok ain grote puntenslieper verhakseld tot snibbels tou.
Joaren goan hìn. En vanzulf is t noabers ondertied opvalen dat zien huus leeg blieft. En dij haren ook maarkt dat bie hom veur deure ain ekkelboom meer staait. Mor om doar noe gemainde of plietsie veur te bellen. Doarmit moaken wie ons belaggelk, dij zollen ons nooit geleuven. Loat mor, hai was altied al n ekkel. Noe is hai boom worren.
Groetn oet Lonn, ik mos eem goud laagn op’t end!