Leste ronde
Ainmoal is veur elkenaine tied der heer, dat e veur ‘Grode Boas’ verschienen mout. Doar helpt gain laive moeke of aandersoortege fiebeldekwinten aan. Op ainziedeg ofsproken tied het e zoch mor te melden. t Is groag of nait! Dag en tied wordt deur ‘Regisseur van t Levent’ bepoald. Wat Bertus ok pebaaierde: bie hoesdokter deure der sikkom oet lopen; zaikenhoes in en oet goan, aine underzuik noa t aander woar e zoch deur Jan en Alleman schaauwen loaten mos; bezuik aan verschillende lapzaalvers; allerhaande hoesmiddels der op lösloaten; t hölp aal mitnkander gain sikkepit. t Is altmoal vergees.
Sniedens in t lief werren allènt mor aarger en namen nait of. Kon bie toeren nait op of dele. Lag t laifst zo laang meuglek op bèrre. Lenoa was der paartieds euvel mit aan. Tebletten, waarme melk mit hunneg, n kejakje niks hölp. t Jong ston bie zetten zowat op kop en mos zoch bedappern t nait oet te hoelen van pien.
Bertus mos der, dat was wizze, aan leuven. t Wief har as leste strospier zölfs in elke koamer n bord mit siepels zet, mor Bertus göng mit dag achteroet. Wat zoch veureerst aanzain luit as n onschuldege liefzeerte, wer mit dag undroagleker. Dokter schreef hom wat tebletten veur, mor d’aine hölp nog minder as d’aander. Pien bleef. t Eten smuik nait meer en wat e sloekde bleef underweegs in zien zinkpudde hangen. In t zaikenhoes wizzen ze ok nait recht wat ze van hom denken mozzen. Hebben hom doar zowat binnensteboeten keerd. Noa n bult vieven en zezzen en vief moand loater bleek zoch oet, dat e n dikke vlaaisboom bie hom druig.
Noa n tegenweerde operoatsie van krapaan zes uur hebben ze t zwikkie weer aan nkander kramd. Op zoal druig Bertus t oordail geloaten. Har t meschain zölf wel docht. t Was ja nait aans. Kwam te vroug, mor was blied, dat e nog zoveul joar van vraauw, kinder- en klaainkinder had groalen meugen. Vraauw was finoal oet stuur en reerde hail koamer bie mekoar. Heur Bertus, woar zie zowat vievenvatteg joar mit traauwd was, verlaizen. Dat was ja onmeuglek! Zokswat kon ja nait! Hou mos t as Bertus der dammeet nait meer wezen zol. t Laifste göng ze votdoadelk tougelieks mit heur manskerel noar t Beloofde Laand. t Duurde n haile zet aleer zie heur hernam en soamen mit Bertus heur verdrait en onmaacht oetblerd har. Was verdikkeme ok nait niks wat ze veur koezen kregen. Aan kovvie dij n zuster heur stiekom veurzedde, zat gain ‘lak of smak’. Aan t end van mörgen göng ze noar hoes om doar t aldernoarste nijs aan kinder, femilie, vrönden en noabers te vertellen. Zag der as n baarg tegenop. In al alternoatsie har ze nait vroagd hou laank ze soamen nog tegoude haren. Zol t vanoavend meschain wel heuren.
t Vuil heur achternoa nog tou. Elks har der al n zwoar heufd in had. t Underzuik duurde ok ja veuls te laank. Mor ains aankieken. Hopenlek duurde t nog n haile zet, veurdat Bertus ‘Piep aan Meerten‘ gaf. Muik heurzölf wies, dat zie t altmangs nog wel n poar joar oetzingen konnen.
Sneu genogt is t nait zo wied komen. Vaar moand loater stonnen lu op t kerkhof om: man, voader, grootvoader, bruier en swoager noar zien leste ploats te bringen.
Bertus gaf nooit meer n leste ronde in kroug van Appie Smit. Zien trompet is nait meer van t hoakske in kebof komen.
In aigen auto noar t zaikenhoes voaren veur oetslag en gesprek, was veur hom leste ronde west. Kwam mit zaikenwagen weer thoes en het t stuur nait meer in haanden had. Mos t rouer van zien levent kompleet oet haanden geven. Noa n poar weke wer e legerachteg en gaf t bezuik en wiedkieker hom nog wat dieverdoatsie.
4 november 2010
