Kop der veur
Aargenswoar under klokke in toren van n kerke stonnen, – as je goud keken teminnent – stoer leesboar dizze woorden:
Ain van dizzent zel joen leste wezen
Aiglieks staait dit regeltje veur: bedruivend – geruststellend, bemoudegend en treustend, as n mens op pad gaait noar de Aiveghaid. Gain mens wait ja tied of uur wanner e verwacht wordt. Mor ainmoal is veur elks tied der heer. In t zicht van dij kerktoren liggen op t kerkhof n haile bult lu dij heur veurgoan binnen. n Poar veurnoame riekoards liggen in kerke begroaven under n dikke ploat mit noam en titel, zo as vrouger gebroekelk was, as dij zaark der teminnent nait oetsloagen of vernaild binnen in tied van Hervormen dou ‘kerk’ hailemoal op hobbel was.
Tekst geft aan, dat mainste lu vanzölfs bedruifd binnen as ain van heur gelaifden oet tied kommen is. Ainmoal komt veur elkenaine ja ogenstond dat e verschienen mout veur Hemelse Rechter, dij bepoalen zel, of e in t noabergelieke levent zodoaneg zien best doan het, dat e n steechie verdaint – noast d’Aalmachtege – in t Voaderhoes.
Gain mens kin veurkommen, dat e ainmoal kop dele leggen mout. Gelukkeg wait – op God noa – gainain wanner zien eerdse tied der heer is. Huift zoch doarom veuralsnog gain zörgen te moaken. Dou krek as Maarten Luther en poot nog mor n boomke, of goa op raais as je der sinneghaid aan hebben. Dou wat je nog doun kinnen as dokter t oordail over joen bestoan veld het. Joe plotsklaps op wenakker van t levent stoan.
Lu niks meer veur joe doun kinnen. As joe dij woorden lezen dij under t uurwaark stoan en zain wel joe aal veurgoan binnen, krieg je treust en bemoudegen veur tied dij joe van Godswege nog toudocht is. Kiek noar toren dij joe n vingerwiezen geft noar de Hemel, woar joen veurgangers kloar stoan om je n ploatse tou te wiezen. Gainain huift baang te worren bie t gedenk of prakkezoatsies aan en over aal meleur dat hom meschain nog boven kop hangen kin.
