Jans taimke
‘Za’k mor zeggen’, is n gevleugeld woord van Jans Schutrups. Te pas en nog voaker te onpas komt dit taimke in zien vertelster veur. As man stopt, wait elk wat er komt. Woar n aander stopt, bevubbeld ‘he’ zegt om zien gedenk wat op order te kriegen, zegt Jans :… ‘Juustem’’ . Veur n pooske is zokswat nog wel kureg, mor as hai mit zien verhoal zo n stief ketaaier deurdendert, wordt dat wel steurend. Doch is er gain meens dij hom der op wiezen duurt. Van aal hebben lu pebaaierd, mor t dringt nait tot zien hazzens deur. Ol Barteld van t achterof, zol t hom wel ais ofleren, zee hai, dou hai achter zien wekelks klokje zat in t kefee van Mientje Stutvout. Wachten was allent op n handzoam moment. Dij kwam aans eerder as docht. Jans ‘za’k mor zeggen’ kwam kroug binnen en luip votdoadelk noar tap, woar Mien mit aalzainde blik gloazen omspuilde. Noa n groutnis en vroage van Jans kreeg ze achter heur n fleske Fladderak en wikkelde t in pampier. Jans rekende of en wol kuierlatten nemen ‘za ’k mor zeggen’. Zo makkelk kwam Jans hierzoot nait verdan. Hai was nait zo goud of hai schoof aan stamtoavel aan. Luit hom nait veur twijde moal nuigen. Vlot haar hai n ‘kloare mit’ veur neuze. Nam noa n nip doadelk dail aan proat en zien: ‘za’k mor zeggens’ vluigen over toavel, dat t rabbelde. Gain meens kwam der maank.
Tot Barteld mit voest op toavel sluig, van dij gevolgen paartie lu heur versloekten en aandern verhilderd noar hom keken. “Nou moust ains goud luustern Jans”, zee hai, mit haarde stem. “Doe aaltied mit dien ’za’k mor zeggen’, ik zeg die t nou veur ains en aalmoal. Ast doe dat nog ainmoal zegst woar k bie bin, krigst van mie n wapse veur kop, das t doe in vattien doage nait meer proaten kinst, wil ik die veur leste moal zeggen!”. Zien blik luit aan dudelkhaid nait veul te roaden over. Jans het zien ‘kloare mit’ oetdrunken en mit n ‘k goa verdan ‘za ‘k..’ en noa n stoals oog op Bareld gong hai wieder, t olske heur fladderak, woar ze zo om verlegen zit , eventies brengen. Moi hor!”.
Boetendeure vreef Jans zoch t swait van bovenlibbe. Was t hom sikkom doch nog mishottjed. Binnen hebben ze om dit peerdemiddel van Barteld hartelk lacht en nog geern aine, nou ja aine, nomen. Zol Jans zien levent beterd hebben?
Knoal, 15 juni 2008
