Hoog wotter op Kropswòl

Zoas elke zummer trokken wie d’r ook dizze keer op uut mit onze caravan, ook wel sleurhut nuimt.
Vanuut onze veurege standploatse in Drinte gong t op Grunnen aan. Ons vakansiestee was n boerencamping op Kropswòl. n Heerlekhaid!

Bie aankomst kwam ons d aigender in de muide, wie werden van haarten welkom haiten. Hai vervoarde onze caravan net zolaank hinneweer tot wie t n goud stee vonden. En dat was echt n plek dij ons noar t zin was, nait te veul zunne en in t zaachte gras. Dou mos veurtìnde nog opzet worden. En dat mit 28 groaden en slim drukkend weer. Wie hebben eerst mor n pauze nomen mit kovvie en n stoetje.

Dou eerst mit d hond d omgeven verkend, dij het altied even tied neudeg om te snuvveln of dit n goud stee is veur hom.
Noatied hebben wie mit ons drijent n zetje d ogen sloten om din helderop aan te pakken en moaken boudel in odder veurdat d oavend vaalt.
D’r wui oardeg swaiten doan, mor d’r was fris wotter om nait oververhit te roaken. Doar hebben wie goud gebruuk van moakt, t was hail lekker fris wotter.
Dou veurtìnde kloar was en in de caravan boudel n stee kregen haar, luiten wie ons de frizze kovvie goud smoaken.

Intied hebben wie ons veursteld aan de buren dij dat goud vonden. Ik kon nait begriepen dat ain buur zee van: “Daar doen wij niet aan hoor.” Mor toun ze vot wollen en de luifel d’r òf mos, tou wosse wel dat ik de buurman was. Vanzulf heb ik heur dou wèl holpen.
Soavens kwam d’r n dikke buie mit hail veul wotter en wat geknitter van t onweer, dat stelde nait veul veur.

Aanderdoags was de zunne der weer en hebben wie n fietstocht rondom t Zuudloardermeer reden, dat was hail mooi.
Kovvie mit gebak smuik best, doar kregen wie weer nije energie van.

Op vrijdag sluig t weer om, t miggelde d hailde dag, wie kwammen nait aans boetedeure as veur toiletbezuik, wotterhoalen en hond uutloaten.
Wie binnen mit auto noar t Hogezaand west om etenswoar in te sloan.
Rondom tìnde wui t sjompeg. Mor t kon minder!
Zotterdagmörn scheen de zunne, mor dat was nait veur laank, in loop van de mirreg wui t aal duusterder. n Dicht wolkendek hing boven onze camping.
Stormlienen werden aanbrocht, andere zoaken werden ook verzekerd, din d’r zol min weer kommen zee man veur de radio.

Smirregs wazzen n poar vraauwlu mit n tìnde kommen. Zai werden op n wat hoger dail hinzet, van dij gevolgen dat zai wat dreuger blieven zollen.
Wie wazzen almoal kloar om de buie op te vangen. Te minzent dat dochten wie dou nog.
Om n uur of vief begunde het te regen en nait zo hail zachies. t Störtte zo moar mit bakken de lucht uut.
Dou ik noar boeten ging om hond uut te loaten ston d’r al 4-5 cm wotter in de tìnde.
Ik druig d hond noar de plek woar e zien behoefte kwiet kon.

Dou ik laangs d overkappen kwam zatten doar gounend mit vouten in t wotter en n glaske mit t ain of aander drankje d’r in.
Zai haren lol veur tiene, dat is vanzulf t beste wat je doun kinnen mit zok min weer!
Mit nadde sokken in klompen sjompte ik noar caravan trogge. Mien vrouw was verboasd en vol zörge hou dat nou wel wieder mos.
Wie binnen eerst mor op bère goan.

Dou wie der nog mor net in laggen huil t op mit zachies regen. Störtbuien, hoagel en onweer. Dunder was nait van de lucht. Bliksem-flitsen achter mekoar deur.
Dou t twij uur was wui t wat rusteger, langzoam huil t noodweer op en ging over in n zacht roesende regen.

Aanderdoags, zundag; Dou ik deur van de caravan open dee zag ik nog wat spul drieven wat ik nait hoog opbaargen had kennen.
Mit blode vouten in klompen en d’hond op d aarm deur t wotter dat zo’n tien centimer hoog in tìnde ston.
Boeten stond t wotter nog veul hoger. Mor wat mout je?
De uutloatplek was gelokkeg dreuger as t veld.

Wie werden bie d aigender op de kovvie nuigd. Zien partner zol wat lekkers moaken.
Wie hebben eerst ontbeten en dou ging t deur t wotter noar de kovvie mit vrizze zulfbakken appeltoarde.
t Was hail gezelleg en wie haren de grootste lol. Ellende verbruierd. Dat was echt d ervoaren van dizze dag.

d Aigender stelde veur dat wie verkassen zollen noar n dreuger stee.
Dat leek ons wel goud tou. t Kon wel doagen duren, zee hai, veurdat t ziel t wotter votpompt har.
Minsen wazzenv erboasd dat wie t aal zo luchteg opnomen.
Ik zee: “Wie binnen nuchtere grunnegers, wel het ter wat aan dat wie lopen te jammern en te jeuzeln boetendes wordt t ter nait aans van.”
Doar haren wie geliek aan zee ain van de vraauwlu woarvan tìnde nog net op t dreuge ston. Mor t was wel slim “wiebeleg” zee zai.

t Zal n of uur twij west hebben dou de verhoezen begon.
Aigender kwam mit trekker en n laange koabel, dij wuir aan de caravan bonden en strak zet.
Tìnde wui van grond lösmoakt, lienen oprold en bie elke staange wui n mins ploatst om dizze omhoog te holden.
Alenneg veur t transport van veurtìnde wazzen drij vraauwlu en drijmanlu neudeg.
Veurt sturen en goud opstee holden van de caravan wazzen nog ais drijmanlu inschoakeld.
De koabel wuir deur t ongeveer 25 cm hoge wotter noar trekker brocht en vastzet.
En doar gong t hèn. Mit viefminuten was t aal veurbie en ston caravan op t dreuge!

Tìnde van de vraauwlu verploatsen was mor even biegoan.
Dou alles in odder was en elk op stee, wuir besloten aigender en partner te verrazzen mit wat leuks.
Intied was de visser van decamping zo helder west dat e zien angelstok uut zet haar in de grote plas.
“Kist nooit waiten,” zee hai.
De vraauwlu haren bedocht dat zo’n plas hail goud was om klompen als bootjes voaren te loaten. n Schier gezicht.

t Haile gebeuren van t hoge wotter wuir de volgende dag òfsloten mit n BBQ, mit draank en n holtvuur om waarm te blieven.
Zo hebben wie uut ervoaren leerd: Nood verbindt! Zo gong t ook bie: Hoogwotter op Kropswòl.