Haarms deup
“Haarm! Haarm, woar bistoe?” t Hoelen ston t wicht noader as t laggen. Woar was heur kerel in ainen doch bleven? Körtsleden ree e ja nog stoef achter heur op fietse. Woar kon e doch wezen? Was in ainen as van wereldboom verdwenen. Zol dij vìnt in t maisveld reden wezen om heur veur maal Hinkie te holden? Zie achtte hom der best tou in stoat!
Wacht es even? Was dat nait Haarms fietse doar in onderwale? Joa wizze, dat was zien olderwetse fertuut. Hinnie keek nog es goud om heur tou. Naargens was heur manskerel te zain. Alleneg n poar grode cirkels in de voart wazzen te zain. Ze ruip nog mor n moal aangsteg. “Haarm!” Plotsklaps brak cirkel en doar kwam n kop boven woater.
Schienboar haar e heur geroup heurd. “Hierzoot bin ik. k Kom der aan.” Mit wat vieven en zessen en n bult gestìn vruidde e zoch noar kaante en kroop bie wale omhoog. Hinnie kreeg zunder noadenken heur tillefoon en zedde doarmit heur ’lotje wanhoop’ op petret. Loater het ze – om heur ingeven – doar nog verschrikkelk om laggen mouten. Was ja ok n koddeg gezichte. Kleddernat. Krek n verzopen kadde. t Hoar flatterg om kop. Wild greep Haarm noar d’ogen. Verdikkemie, woar was zien fokke? Verhilderd keek e om zoch tou en muik aanstalten weer in t kenoal te stappen om t fertuut veur t zain te zuiken.
Dou greep Hinnie in. “Kerel woar bist mit bezeg? Vuil die es veur de kop. Konst ja wel nait wies wezen. Kinst dien brille wel ofschrieven, dij vinst in dat voele woater ja nooit weeromme. Moust es zain houst der bie lopst. t Woater miggelt die tou boksempiepen oet en krödde zit overaal op dien kleroazie. Magst wel kieken ofst dien pepieren, sleudels of knibbe nog wel in buutse hest”. Dat vuil aans tou. Haarm trok zoch de knip en keek of aal der nog inzat. Gelokkeg miste hai wieders niks. n Viske of n aalbert ontbraken bie d’inhold. n Braifke kon e votsmieten, hoessleudels kwamen touglieks mit zien knibbe teveurschien. Haarm wol t zwikkie zo weer bie zoch steken, mor Hinnie greep hom deurwaikte geldpude oethaanden en legde hom in heur körfke. t Zol der nog veul tou doun om t weer dreuge te kriegen. Wat begozzeld ston e op wale. Zedde zien fietse weer ‘in bainen’ en reeuwde om t iezen peerd weer te bestiegen. Hinnie pebaaierde hom mit wat pepieren buusdoukjes eerst wat teunboarder te moaken, mor ruik al rad deur heur doukjes hin. Gelokkeg bood n touvalege veurbiegangster oetkomst, aleer Haarm mit zien nadde buusdouk gangs zol goan. Man man wat n boudel, mor gaf veur nijsgierege Oagjes n bult dieverdoatsie! Langzoam aan binnen baaident weer op t Knoal aangoan. Zie wazzen d’haile raaize as Klaain Doempke mit zien broodkrummels te sporen en trökken alderweegs n bult bekieks. Haarm het der niks aan overholden. Gelok bie n overhoal was, dat e komende weke veur n stoaroperoatsie noar t Refaja mos.
