d’Olle Grieze
Zai siert t groot loug met hail heur hart,
Woakt over t groot loug en Ommelaand,
Van Veenkolonie tot Hoogelaand,
Heb ik mien haart aan heur verpand
De tand der tied het zai deurstoan,
Wos in elke stried zuk te verweren.
En lopt mien pad ooit bie heur vandoan,
Zol ik in gedacht’n altied weerom keren,
Noar Grote markt of Herestroat,
Langs stadspoort of doarboeten,
Om zo bie elk bezuik aan t groot loug,
Mie in heur aarms te loaten sloeten.
