Bie heur eerste

Jonkie mit dien laive koppie
Ligstoe in de kuzzens doar,
Doe hest nog gain zörg, mien proppie,
Moeke holt t aal veur mekoar.
Jonkie, ofstoe dat al waist: )
Moeke holt van die het maist. ) bis

Ainmoal zel dat aanders worren,
t Leven zel die griepen goan,
Den mout ik die laaiden geven,
Kon k moar aaltied bie die stoan.
Jonkie, ofstoe dat al waist: )
Moeke holt van die het maist. ) bis

Ainmoal mout ik van die schaaiden,
Den hestoe gain moeke meer,
Den, mien laive, klaaine kerel,
Denkst doe aan dien moeke weer.
En wastoe dèn zeker waist: )
Moeke huil van mie het maist. ) ) bis

A. M. J. Deelman.
Wieze: “Duifje met je blanke veren”