Bat is oet
t Was dik winter. Doagliekse proatjes van luu op dörp begonnen den ook steevast mit: “hai, wat is t kold nait. k Heb mien kerel nog mor eefkes weer henstuurd om n ekstroa mud aaierkolen want het vlugt der ja deur ien kachel”. En den werden nijskes van dörp wieder oetwisseld. Op dörp kon niks gebeuren of aal minsken wissen dat op slag. Toch ging leven op dörp rustig zien gang. Minsen waren bezig mit heur waark of heur nering. Kiender waren noar schoul en moekes haren handen vrij om hoes wat aan te hemmeln.
Bie tieden gong dörpsomrouper rond en elk en ain was vanzulfs nijsgierig wat of er ien bèl haar. Mor as minsen heurden wat hai ruip, zoas: “peerdevlais bij Brontsemoa”, den was dat gain nijs. Haile dörp wos allaang dat dörpssloager n noodslachten van ain of aander peerd haar, en dat vlais was den oarig goudkoper. Mien moeke wos zulfs welkse boer zien peerd dood was. Dat haar ain van buurvraauwen heur al verteld. “hest al heurd wicht, boer Diekman het ain van zien peerden dood. Baist is op kop ien knoal vaaln bie plougen. Ze denken dat rötten aaltmoal gangen groaven hemmen en dou is waal ienains verzakt, net onner wendakker. Aarbaider kon nog net op tied votkommen mor peerd is verzopen”. Nee, hier wer volk op dörp nait aans van.
Aandermoal was melkboer te zaik om melk oet te venten. Den wer d’r omroupen: “as minsen melk hebben willen mouten ze t zulf hoalen want Jaan lègt der bie”. Zo wos haile dörp nog zulfde dag dat melkboer zaik op bèr lag, as ze t al nait wissen.
Geluden oet dörp kwamen ook schoullekoal binnen. Verder was t doodstil ien klas. Meester haar ien middagpauze n poar loeders van sommen op bord zet en nou zaten kiender ienspannen te reken.
Oet de verte klonk bèl van dörpsomrouper. Wat hai ruip was ien schoullekoal nait te heuren. Maninstied haar t ja ook nait veul om hakken mor dat wer dizze raais toch even aans.
Hai kwam bie schoulhek, stapte van zien fiets òf, lewaaide ais flink mit bèl en dou kwam t: “bat is oet, bat is oet”. Rust ien klas was ien ainmoal vot. “Meester, meester, bat is oet. Mag wie nou iesvrij?”.
Meester mog zulf ook geern n beetje scheuvellopen. En bat was nou oet. En as bat oet was von gemaintewaarken dat t ies op daip betraauwboar genogt was. Den wer n soort loopplaank oetlegd van waal noar t ies op daip en wakken werden òfzet mit takkebossen.
“Jullie hebben vanmiddag ijsvrij” zee meester. Gebeurde nait voak dat klas zo vlug aan kaant en oproemd was. “Jongelui, tot morgen en veel plezier” perbaaierde meester nog. Veur dat hij oetproat was, was klas al leeg en kiender ging op draf noar hoes tou om scheuvels op te hoalen.
Nait allain kiender waren ket out. Haile dörp ston op kop. As bat oet is wil elk ja scheuvellopen. Woar aal dat volk zo gaauw vot kwam begriep ie nait, mor binnen de körtste keren was t ies swaart van volk. Minsen op heur allaintjes of ien grote groepen vlogen over ies van aine til noar aander til. Onnerweegs eefkes stoppen veur wat waarms bie tent van krougholler. Dij haar kedels hait woater op vuur stoan, ain veur kwast en ain veur opwaarmen van knakworstjes.
Tegen duuster mos je van t ies òf want ien duuster kon je wakken nait zain. Mor mörgen weer scheuveln op daip. Minsen wat n feest. Mor t was wel verropte kold.
Tegenswoordeg kinnen ie groot dail van t joar scheuveln op kunstiesboanen. Da’s mooi vanzulfs, mor het hoalt nait bie scheuveln op daip as bat oet was.
